شعیب فرزند (نوبة بن مدیق بن ابراهیم)(2) می باشد که به خطیب الانبیاء شهرت پیدا کرد و به قول دیگر گفته اند فرزند صیفون بوده است. او یکی از پیامبران خدا بود که حضرت موسی کلیم اللّه مدتی خادمی و چوپانی او را کرد و بعدا داماد او شد. این پیامبر 3616 سال بعد از هبوط حضرت آدم از پدری بنام «صیفون» و مادری بنام «ملیکا» به دنیا آمد.(3)
[153]
شعیب به سوی قوم «إیکه» و به سوی مدین مبعوث شد.(1) نسل مدین از ازدواج یکی از فرزندان ابراهیم با یکی از دختران لوط به وجود آمد.
شعیب اولین کسی بود که ترازوی سنجش را در معاملات ایجاد کرد، در زمانی که او مبعوث شد، قوم او به هنگام خرید و فروش یا داد و ستد، از تحویل کامل جنس خودداری می کردند. کم فروشی می نمودند و شعیب پیامبر، ترازو را برای آنان بوجود آورد.(2)
شعیب خود از اهالی مدین نبود، بلکه به سوی آنان مبعوث شد تا ظلم و ستم پادشاه ستمگر آن قوم را متوقف کند و حق مردم را بستاند.
شعیب اصالتا عرب بود. او مردی بسیار متدین بود، و بسیار گریه می کرد. به طوری که چندین بار در ابراز محبت به خداوند تاب خود را از دست داد، تا اینکه در مرتبه چهارم خداوند به او وحی کرد که اگر گریه بسیار تو به خاطر ترس از جهنم است بدان که تو از آتش جهنم در امان هستی و اگر به خاطر بهشت است بهشت را جایگاه تو خواهم کرد. شعیب گفت؛ پروردگارا، گریه من نه به خاطر ترس از جهنم، نه به خاطر بهشت، بلکه به خاطر محبتی است که به تو دارم، عشق تو بر دلم چنگ زده و در راه وصل تو صبری ندارد.